-
1 odpowiedzialnoś|ć
f sgt responsibility- wielka/poważna odpowiedzialność great/heavy a. grave responsibility- odpowiedzialność osobista personal responsibility- brać na siebie odpowiedzialność za coś to take responsibility for sth- obarczać kogoś odpowiedzialnością to hold sb responsible- ponosić odpowiedzialność to bear responsibility- uchylać się od odpowiedzialności to dodge a. evade responsibility- zrzucić a. zdjąć z siebie odpowiedzialność to decline responsibility- zrzucić odpowiedzialność na kogoś to shift responsibility onto sb- uniknąć odpowiedzialności to escape responsibility- pociągnąć kogoś do odpowiedzialności to call sb to account- zrobiła to na swoją własną odpowiedzialność she did it on her own responsibility□ odpowiedzialność cywilna civil liability- odpowiedzialność karna criminal responsibility- odpowiedzialność parlamentarna parliamentary responsibility- odpowiedzialność sądowa amenability to law- odpowiedzialność zbiorowa collective responsibilityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpowiedzialnoś|ć
-
2 ciąż|yć
impf vi 1. (przytłaczać ciężarem) ciążyć komuś to press heavily on sb, to weigh sb down- ciążył mi ten kożuch/plecak this sheepskin coat/rucksack was weighing me down- głowa mi ciąży my head feels heavy- powieki mu ciążyły his eyelids were heavy a. drooping2. przen. (skłaniać się) to lean (ku czemuś towards sth)- nasza grupa wyraźnie ciążyła ku socjalizmowi our group was clearly leaning a. clearly leaned towards socialism3. (dawać się we znaki) [obowiązki, odpowiedzialność] to be a burden, to get [sb] down- opieka nad ojcem ciążyła jej coraz bardziej looking after her father became more and more of a burden- ciążyły im ciągle wizyty the constant visits began to get them down- dojazdy autobusem do miasta bardzo mu ciążyły the bus rides into town were very trying for him4. (moralnie) [obowiązek] to rest (na kimś with sb)- odpowiedzialność za dzieci ciąży na rodzicach responsibility for children rests with their parents- ciążą na nich długi they’re saddled with debts- na nim ciąży zarzut morderstwa he stands accused of murder5. (zagrażać) [niebezpieczeństwo, groźba] to hang (nad kimś/czymś over sb/sth)- nad krajem ciążyło fatum a sense of doom hung over the countryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciąż|yć
-
3 ciążyć
(-ę, -ysz); viciążyć komuś — ( być ciężarem) to weigh sb down; ( być uciążliwym) to be a burden for sb
* * *ipf.1. (= wywierać ciężar, t. przen.) weigh, lie heavy ( na czymś on l. upon sth); ciążyć komuś (= stanowić przykry ciężar) weigh (heavily) on sb; ciąży mi głowa od senności I'm heavy with sleep; ciążyć komuś na żołądku ( o posiłku) lie heavy on sb's stomach; ciążyć na czyimś sumieniu lie heavy on sb's conscience; ciążą na nim poważne zarzuty serious accusations have been laid against him; ciąży na tobie obowiązek sprawdzenia danych it is incumbent on l. upon you to verify the data; ciąży nad nim wyrok śmierci he's under sentence of death; nad naszym rodem ciąży klątwa a curse hangs over our house.2. (= skłaniać się) ciążyć ku czemuś gravitate toward sth; incline to l. toward sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciążyć
См. также в других словарях:
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
winny — I 1. «dotyczący wina winorośli (rośliny lub jej owoców)» Winne krzewy. Winna jagoda. Grona winne. ∆ Latorośl winna → winorośl 2. «dotyczący wina napoju, mający związek z wytwarzaniem wina» Kupiec winny. Handel winny … Słownik języka polskiego
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
sumienie — n I; lm D. sumienieeń «właściwość psychiczna, zdolność pozwalająca odpowiednio oceniać własne postępowanie jako zgodne lub niezgodne z przyjętymi normami etycznymi; świadomość odpowiedzialności moralnej za swoje czyny, postępowanie» Czułe,… … Słownik języka polskiego
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
niewinny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niewinnynni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie spowodował czegoś złego, nie zawinił; na którym nie ciąży wina, odpowiedzialność za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niewinny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawiniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, któremu ktoś jest winien, do którego ktoś się przyczynił, za który na kogoś spada odpowiedzialność, za który na kimś ciąży wina : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypadek zawiniony przez kierowcę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
